Aman Yakası Bozulmasın!

Geçen gün Kıbrıs Şerhitleri'nde yürürken soğuktan fazla etkilenmemek için her zaman yaptığım gibi böyle mağazalara girip vitrinlere bakıyordum. Hani öyle alışveriş manyağı birisi de değilimdir. Daha doğrusu istediğimi bir türlü bulabilen birisi değilim. Mutlaka bir yerinde eksiklik/fazlalık oluyor. Örnek mi?
Diyelim ki kendime bir tişört alacağım. Uzun veya kısa kollu. Uzun kollu alacaksam şöyle bir bakarım. Bileklerinde, böyle kolunun ucunda manşet olmayacak. Ondan sonra önünde öyle koca koca, beni yürüyen panoya benzetecek marka olmayacak. Zaten marka giydiğim söylenemez ya. (Üniversiteyi kazanana kadar kıyafetlerimi babam alır, eve getirirdi. Ben de giyerdim. Babam zevk sahibidir, o ayrı.) Başka başka, v yaka olmayacak. Hayatta giyemem. Bisiklet yaka giyerim ekseriyetle. Lacoste tarzı yakalı da giydiğim olur arada, ki babam hep öyle giymemi ister. Önünde gömlek gibi cep olmayacak. Hiçbir şeyi beğenmiyorum, di mi? Bu kadar sayıp dökünce ortaya çıktı. :)
Nereye gelecektim. Hıhh. İşte ben böyle seçiciyken, zamanıda bir mont/gömlek arası ne idüğü belirsiz bir giysi almışım. Hani kaç kez giydiğimi saysak, on ya eder ya etmez. Öyle durur dolabımda. Ama kimseye de kıyıp da veremem. Hatta aman yakası bozulmasın diye de özen gösteririm. Niyedir bilmem. Sadece öyle işte.
Demem o ki, kişisel tarihimin en salak alışverişidir kendisi. İlan ederim buradan.
Bu konuyu bana ulaştıran Vladimir'e teşekkürler. Tabi her mimin bir gelişi bir de gidişi var, değil mi? Sevgili Gülş, sevgili tanrıçamız Goddess Artemis ve Nurum, mimlendiniz efendim. En yakın zamanda yazılarınızı bekliyorum. Görüşmek üzere.