Kutlu Olsun

Fotoğrafın kaynağı

Kadifekale

Yazın bir süre (ayağımı burkana kadar) üç arkadaş koşuyorduk sabahları. Bu arada uzun zamandır görüşemediğimizden birlikte dışarı çıkmanın hesaplarını yapıyorduk bir yandan da. Derken başımızı kaldırdığımızda Kadifekale'yi gördük ve hemen o gün gitmeye karar verdik. Hepimiz İzmirliyiz ya birimiz de gitmemişiz yirmi küsur yıldır Kadifekale'ye. Nasıl gidilir, nasıl bir yerdir diye araştırıken netten, şehir efsaneleri çıkıyor karşımıza: Sakın tek başınıza gitmeyin, can güvenliğiniz olmaz, değerli eşyalarınızı kaybetmeye hazır olun, vs. vs. Sanırsınız düşman topraklara gideceğiz. Konak'tan 33 numaralı Konak-Kadifekale otobüsüne binip gideceğiz. 10-12 dakikada bir kalkıyor otobüs, aslında belediyenin son harikası midibüsler. Sıcakta beklemek bize çok uzun geldi, hareket memuruna da "yarım saattir 33 bekliyorum" dedim, hemen bir otobüse, gerçek otobüs bu sefer, tabela değiştirtti. Biz de mutlu mesut bindik otobüse. yaklaşık 15 dakika sonra Kadifekale Karakolu'nda indik otobüsten. Semt meydanından 5 dakika kadar yokuş tırmanıp kalenin kapısına vardık.

 

Kale Yolundan Şehre Bakış

Müthiş bir manzara bizi karşıladı. Bu kadar güzel olacağını tahmin etmezdim. Körfezin hakim noktası olarak buraya yerleşim yeri kurmak akıllıca. Surlara çıktığımızda bunu daha iyi anladık.

 

Kalenin içinden bir görünüm

 

Sarnıç

Örneğin, üstteki sarnıç Yeşildere'deki su kemerine bağlı. Surlardan İzmir'in dört bir yanı önünüze seriliyor: Evka 4, Yeşildere, Hipodrom, Balçova, Karşıyaka.

  

Agora'ya bakış 

Kadifekale ya da Pagos, Büyük İskender tarafından kurulan bir yerleşim. Rivayete göre İskender bir falcıya gider. Falcı İskender'e "Bundan sonra burada, Pagos'tan Meles boyunca olan yerde, insanlar üç dört kat daha mutlu ve refah için yaşayacaklar."* dedikten sonra, Smyrna kentinin yeniden inşası çalışmalarında Kadifekale kurulur. Bu bilgileri girişte okuduktan ve kaleyi gezdikten sonra, kalenin içerisinde bulunan bahçede, koca koca ağaçların gölgesinde dinlendik ve uzun süre sohbet ettik şehrin gürültüsünden uzakta. Türk kahvesi içtik ki açıkçası nam yapmış pahalı kahve evlerindenkinden çok daha lezzetliydi kahvemiz. Çay bahçesi yazın düğün salonu olarak da kullanılıyormuş. Şehirin karmaşasından kaçmak ve kafanızı dinlemek için çok uygun bir yere Kadifekale. Hem çok yakın bir mesafede, hem de şehirden uzakta. Son olarak yazının en başında söylediğim şehir efsanelerine itibar etmeyin. Çok sıcakkanlı ve yardımsever insanlar Kadifekale sakinleri.

  

Mini Hilton

Kadifekale hakkından daha fazla bilgi için bu sayfaya, şu sayfaya ya da İngilizce Wikipedia sayfasına, benim çektiğim fotoğraflar için Flickr sayfama, daha fazla fotoğraf için şu sayfaya, belediye otobüsünün saatleri için Eshot'un sayfasına bakabilirsiniz.

Ara Bitti

Uzun aralar verdikten sonra yazma isteği arttığı oranda yazıya başlamak da zorlaşıyor. Bu başlama kısmının, benim anlatımımın zayıflandığından dolayı daha da zorlaştığı söylenebilir. Lafı süsleyemiyorum, olduğu gibi söyleyiveriyorum, şimdi yapacağım gibi: Ben geldim gayrı!